- podburzyć
- глаг.• возбуждать• побуждать• подстрекнуть* * *podburz|yć\podburzyćony сов. взбунтовать, подстрекнуть+
podbuntować, podżegnąć, podszczuć
* * *podburzony сов.взбунтова́ть, подстрекну́тьSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
podburzyć
Смотреть что такое "podburzyć" в других словарях:
podburzyć — dk VIb, podburzyćrzę, podburzyćrzysz, podburzyćburz, podburzyćrzył, podburzyćrzony podburzać ndk I, podburzyćam podburzyćasz, podburzyćają, podburzyćaj, podburzyćał, podburzyćany «namówić do buntu, oporu, sprzeciwu; podbuntować, podjudzić»… … Słownik języka polskiego
podburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podburzaćam, podburzaća, podburzaćają, podburzaćany {{/stl 8}}– podburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, podburzaćrzę, podburzaćrzy, podburzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać, namawiać kogoś do sprzeciwu wobec… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabuntować — dk IV, nabuntowaćtuję, nabuntowaćtujesz, nabuntowaćtuj, nabuntowaćował, nabuntowaćowany «namówić kogoś do buntu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić» Musiał go ktoś nabuntować, że się tak upiera … Słownik języka polskiego
napuścić — dk VIa, napuścićpuszczę, napuścićpuścisz, napuścićpuść, napuścićpuścił, napuścićpuszczony napuszczać ndk I, napuścićam, napuścićasz, napuścićają, napuścićaj, napuścićał, napuścićany 1. «umożliwić czemuś przedostanie się, przenikanie do czegoś;… … Słownik języka polskiego
podbuntować — dk IV, podbuntowaćtuję, podbuntowaćtujesz, podbuntowaćtuj, podbuntowaćował, podbuntowaćowany → podburzyć … Słownik języka polskiego
podjudzić — dk VIa, podjudzićdzę, podjudzićdzisz, podjudzićjudź, podjudzićdził, podjudzićdzony podjudzać ndk I, podjudzićam, podjudzićasz, podjudzićają, podjudzićaj, podjudzićał, podjudzićany «namówić do złych czynów, wzbudzić w kimś gniew, złość; podburzyć» … Słownik języka polskiego
podniecić — dk VIa, podniecićcę, podniecićcisz, podniecićnieć, podniecićcił, podniecićcony podniecać ndk I, podniecićam, podniecićasz, podniecićają, podniecićaj, podniecićał, podniecićany 1. «wywołać stan pobudzenia nerwowego, uczuciowego, zmysłowego;… … Słownik języka polskiego
zbuntować — dk IV, zbuntowaćtuję, zbuntowaćtujesz, zbuntowaćtuj, zbuntowaćował, zbuntowaćowany «namówić do buntu, zachęcić do oporu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić kogoś» Zbuntować żołnierzy przeciw oficerom. Zbuntowane plemiona. zbuntować się «podnieść… … Słownik języka polskiego
zrewoltować — dk IV, zrewoltowaćtuję, zrewoltowaćtujesz, zrewoltowaćtuj, zrewoltowaćował, zrewoltowaćowany «dokonać rewolty; podburzyć, zbuntować» Zrewoltowany lud wyszedł na ulicę. przen. Zrewoltować sztukę. zrewoltować się «wzburzyć, zbuntować się» … Słownik języka polskiego
nakręcić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nakręcać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nakręcić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
